جاسوس بازی در تلویزیون
تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۱۸۱۸۲
به گزارش جام نیوز، طی سال های اخیر سریال سازان تلاش کرده اند، شمایلی متفاوت از نیروهای امنیتی و فعالیت های آن ها به تصویر بکشند. این مسیری است که کشورهای صاحب سینما طی کرده و موفق شده اند. استقبال گسترده از سریال های جاسوسی مثل 24 ، میهن ،مدیر شیف شب ، ایستگاه برلین و ... نشان می دهد ، موضوعات امنیتی و ماموران آن چه ظرفیت بالایی برای تبدیل به آثار نمایشی دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
**خانه امن/ احمد معظمی / 1399
همزمان با تغییر فعالیت نیروهای امنیتی به دلیل شرایط کشور و نیز اتفاقات جهانی، لزوم عوض شدن شیوه سریال سازی هم احساس می شود. سازندگان سریال «خانه امن» می گویند داستان آن ها متاثر از این تغییر و تحولات و نیز نیاز جدید مخاطب است. «خانه امن» سومین سریال امنیتی بعد از «سارق روح» و «ترور خاموش» است که با همکاری مرتضی اصفهانی (طراح و مشاور پروژه)، ابوالفضل صفری (تهیه کننده) و احمد معظمی (کارگردان) ساخته می شود.
داستان سریال درباره تلاش نیروهای امنیتی برای مقابله با تروریست های خارجی از جمله داعش است. در «خانه امن» فعالیت های وزارت اطلاعات برای مقابله با مفاسد اقتصادی هم دراماتیزه شده. این سریال بتازگی روی آنتن شبکه یک رفته است.
ترور خاموش/ احمد معظمی / 1398
«ترور خاموش» تلاش نیروهای امنیتی کشور برای مقابله با «ترور نرم» را به نمایش گذاشت. سریال شاخ و برگ های دیگری هم دارد ؛ مثل طلاق ، اعتیاد ، بزه های اجتماعی و ... اما تاکید اصلی آن بر نفوذ خزنده مدل های جدید اعتیاد میان جوان ها است. «ترور خاموش» فعالیت کشورهای غربی برای رسیدن به تئوری «اروپای پاک و خاورمیانه آلوده» را به تصویر کشید و نشان داد نیروهای امنیتی چگونه به مقابله با این تئوری برخاسته اند. در این سریال، چگونگی آلوده شدن دانش آموزان و دانشجویان به مواد مخدر نشان داده شد و به خانواده ها نهیب زده شد که خیلی ها «ناآگاهانه» به دام می افتند. مبنای قصه های سریال ، پرونده های واقعی و نیز تخیل نویسنده ها بود.
**گاندو / جواد افشار/ 1398
یکی از سریال های پر سر و صدای سال های اخیر تلویزیون است. «گاندو» دست روی فساد و خیانت برخی از اصحاب قدرت گذاشت و تلاش نیروهای امنیتی برای مبارزه با آن ها را به تصویر کشید. در «گاندو» برخی اتفاق ها و شخصیت های واقعی مشابهت سازی شده بود. مثلا نام جیسون رضائیان به مایکل هاشمیان تغییر یافت. با این ها همه کدها و نشانه ها روشن بود و «گاندو» به شکل مستقیم نقدش را به برخی مسولان وارد می کرد. این شیوه اما مورد اعتراض برخی رسانه ها بود؛ بویژه این که مشابهت سازی محمد جواد ظریف از سوی برخی ، گل به خودی تعبیر شد.
سارق روح / احمد معظمی/ 1396
در سال 1396 وجه تازه های از فعالیت نیروهای دستگاه امنیتی در قالب سریالی تلویزیونی عرضه شد. «سارق روح» این بار پدیده گروه های شبه عرفانی و حلقه های نوظهور شبه دینی را محور روایت قرار داد. قصه هایی که در سریال مطرح می شدند، حاصل تحقیقات شخصیتی به نام نادر عابدی استاد دانشگاه و بازنشسته وزارت اطلاعات بود. نقش عابدی را دانیال حکیمی بازی می کرد و هر بار سرنوشت یکی از شخصیت ها در قصه باز می شد. مهم ترین دستاورد «سارق روح» آشنا شدن مخاطب با تهدیدهایی است که از نظر اعتقادی متوجه اوست. علاوه بر داستان نو ، مواجهه متفاوت سازندگان «سارق روح» با ماموران امنیتی دیگر وجه تمایز آن محسوب می شود. در این سریال ماموران وزارت اطلاعات ، در عین برخوداری از اقتدار ، آدم هایی از جنس خود مردم نشان داده شدند.
تعبیر وارونه یک رویا/ فریدون جیرانی / 1394
خط کلی سریال «تعبیر وارونه یک رویا» ترور دانشمندان هسته ای است. فریدون جیرانی در این سریال تلاش ماموران برای محافظت از دانشمندان را به تصویر می کشد. علاوه بر این ، «تعبیر وارونه یک رویا» پروژه نفوذ جاسوسان از طریق مختلف به کشورمان را به نمایش می گذارد. جیرانی قصه اش را با جذابیت تعریف کرد و بخاطر ورود یک خط عشقی ، توانست مخاطب بیشتری را پای سریالش بنشاند. آن چه باعث شد «تعبیر وارونه یک رویا» مورد هجمه قرار گیرد ، شیوه گره گشایی در دو قسمت پایانی است.
آسمان من/محمدرضا آهنج/ 1394
یکی از بکرترین داستان های امنیتی در سریال «آسمان من» روایت شد. این سریال سراغ ماجراهای واقعی رفت که دهه شصت در پروازها رخ داده است. هر بار یک ماجرا درباره تلاش خرابکاران برای انفجار و یا ربایش هواپیما مطرح شد و چگونگی مصاف نیروهای امنیت پرواز با آن ها به تصویر درآمد. «آسمان من» به دلیل تعدد بازیگر و نیز تنوع قصه، سریالی موفق است و توانست رضایت مخاطب پی گیر را بدست بیاورد. در این سریال، خلوص نیروهای امنیتی که در شرایط سخت (از جمله جنگ) جان خود را برای حفظ امنیت کشور فدا می کنند، بخوبی به تصویر درآمد.
پیدا و پنهان/ شهرام شاه حسینی / 1392
ایده داستان هایی که در «پیدا و پنهان» به نمایش درآمدند ، جذاب است اما در عمل این سریال ناکام بود. دلیل اصلی شکست سریال به حاشیه های ساخت آن برمی گردد. ابتدا آرش معیریان کارگردانی سریال را برعهده گرفت اما به دلیل اختلاف ها ، انصراف داد و شهرام شاه حسینی کارگردان شد. او هم در حین تولید با مجری طرح سریال به مشکل خورد و در نهایت سریال بجای 13 قسمت ، در هفت قسمت روی آنتن رفت. «پیدا و پنهان» سریالی اپیزودیک بود که هر بار یک قصه از ماموران امنیتی را روایت می کرد. شعاری بودن سریال به همراه صحنه های اکشن (که مناسب سریال های پلیسی است و نه امنیتی) مهم ترین ضعف های «پیدا و پنهان» هستند.
راستش را بگو/محمدرضا آهنج/ 1391
سریال «راستش را بگو» نقدی است بر اخلاق و رفتار آدم ها در دنیای حاضر. این سریال می خواهد بر اصول راست گویی و صداقت صحه بگذارد و به همین خاطر نمایندگان داستان خود را از آدم های جامعه انتخاب می کند. در بخشی از سریال ، نیروهای امنیتی در قالب شخصیت های مختلف هم حضور دارند. «راستش را بگو» بخشی از فعالیت های نیروهای امنیتی برای شناسایی خرابکارها را نشان داده است. برآیند سریال اما مورد اعتراض برخی رسانه ها قرار گرفت که عقیده دارند تصویر نیروهای امنیتی ، جعلی است و با واقعیت آن ها همخوانی ندارد. مهم ترین ایرادی که به این وجه از سریال گرفته شده ، نمایش نیروهای امنیتی در قالب است آدم هایی که از درک بسیاری مسائل عاجز هستند!
جستجوگران / محمدعلی سجادی/ 1388
سریال«جستجوگران» هم ایده ای نو دارد و هم پرداخت آن قابل قبول است. در این سریال مخاطبان برای نخستین بار با پرونده مفاسد اقتصادی مواجه شدند. محمد علی سجادی با استناد به پرونده های واقعی که بازرسان سازمان بازرسی کل کشور با آن درگیر بوده‌اند،داستان های سریال را روایت کرد. «جستجوگران» ساختاری اپیزودیک دارد و هر بار یکی از پرونده های قضایی درباره مفاسد اقتصادی محور می شود. این سریال جسورانه بود و بیننده را با وجهی متفاوت از تلاش ماموران آشنا می کرد. برغم این که مقدمات ساخت فصل دوم فراهم بود ، « جستجوگران» ادامه نیافت.
دومین انفجار /نادر مقدس/ 1375
یکی از نخستین سریال هایی که به نقش نیروهای امنیتی می پرداخت ، «دومین انفجار» به کارگردانی نادر مقدس است. خط کلی این سریال درباره توطئه‌ای است که توسط نیروهای دشمن برای منفجر کردن یکی از مراکز مهم مخابراتی کشور در حال شکل‌گیری است. «دومین انفجار» جزو اولین مجموعه های نمایشی است که به ویژگی فکری نیروهای امنیتی می پرداخت. با این حال میزان اکشن آن هم بالا بود! «دومین انفجار» تبدیل به اتفاقی ویژه نشد اما در آن سال ها اثری قابل قبول بود که می توانست مخاطب را سرگرم کند. تصویری که این سریال درباره نیروهای امنیتی می داد هم کامل نبود و در ذهن ها ماندگار نشد... .
فارس
منبع: جام نیوز
کلیدواژه: جاسوس جام نیوز تلویزیون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۱۸۱۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شنیدن ملودی های شریف روی نُت «رعنا»/ موسیقی خوب برای سریال خوب
دریافت 113 MB
خبرگزاری مهر-گروه هنر-علیرضا سعیدی؛ کارکرد تیتراژ چیزی شبیه به جلد کتاب است که طراحش تلاش می‌کند با انتخاب عناصر، فرم‌ها و چینش‌ها با کمک گرافیک و موسیقی مخاطب یک اثر را در جریان موضوع قرار دهد. شرایطی که گاهی بسیار نکته‌سنج، اندیشمندانه و حساب‌شده پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد و گاهی هم به قدری سردستانه و از روی ادای یک تکلیف اجباری ساخته می‌شود که بیننده را از اساس از یک اثر تصویری دور می‌کند.
آنچه بهانه‌ای شد تا بار دیگر رجعتی به کلیدواژه «تیتراژ» داشته باشیم، مروری بر ماندگارترین و خاطره‌سازترین موسیقی‌های مربوط به برخی برنامه‌ها و آثار سینمایی و تلویزیونی است که برای بسیاری از مخاطبان دربرگیرنده خاطرات تلخ و شیرینی است و رجوع دوباره به آنها برای ما در هر شرایطی می‌تواند یک دنیا خاطره به همراه داشته باشد. خاطره‌بازی پس از آغاز و انتشار در نوروز ۱۴۰۰ و استقبال مخاطبان از آن، ما را بر آن داشت در قالب یک خاطره‌بازی هفتگی در روزهای جمعه هر هفته، روح و ذهن‌مان را به آن بسپاریم و از معبر آن به سال‌هایی که حال‌مان بهتر از این روزهای پردردسر بود، برویم.
«خاطره بازی تیتراژهای ماندگار» عنوان سلسله گزارشی آرشیوی با همین رویکرد است که به‌صورت هفتگی می‌توانید در گروه هنر خبرگزاری مهر آن را دنبال کنید.
در صدوپانزدهمین شماره از این روایت رسانه‌ای به سراغ موسیقی متن و تیتراژ سریال ماندگار «رعنا» به کارگردانی داود میرباقری و آهنگسازی شریف لطفی رفتیم که به سال ۱۳۶۹ از شبکه اول سیما در قالب یک سریال هشت قسمتی پیش روی مخاطبان قرار گرفت. مجموعه ای که به نوعی دومین سریال داود میرباقری بعد از سریال «گرگها» در مقام کارگردانی محسوب می شد و نشان داد که این کارگردان با تجربه و مخاطب شناس تلویزیون و سینما از همان ابتدا به موسیقی همواره به عنوان عنصری مهم، موثر و مولف برای جذب مخاطبان و ارایه محتوا نگاه می کند و در این چارچوب تلاش دارد تا از بهترین ها برای ساخت و طراحی موسیقی پروژه های خود استفاده کند.
سریال «رعنا» قصه بخشی از زندگی رعنا، دختر مردی به نام سنایی از صابون‌پزهای قدیمی تهران است. پس از چندی دانایی که دبیر آموزش و پرورش است به خواستگاری رعنا آمده و با وجود مخالفت‌های منصور (برادر رعنا) با او ازدواج می‌کند. اما پس از گذشت مدتی دانایی به دلیل شرکت در فعالیت‌های سیاسی دستگیر و روانه زندان و کشته می‌شود. پس از سال‌ها پسر رعنا که به شدت در حال مبارزه با رژیم پهلوی در سال ۱۳۵۷ است، در یک درگیری خیابانی مفقود می‌شود. رعنا و دخترش به دنبال یافتن او هستند که ماجراهایی از گذشته دوباره زنده می شود.
گلچهره سجادیه در نقش رعنا، بهزاد فراهانی در نقش دایی منصور، سعید نیکپور در نقش جواد دانایی، رویا تیموریان در نقش تهمینه دانایی، رسول نجفیان در نقش پوریا، پرویز پرستویی در نقش رسول نجفی، فاطمه گودرزی در نقش مریم، حسین پناهی، مهری مهرنیا، فرخ لقا هوشمند، اسماعیل شنگله، محمد کاسبی، مهری ودادیان، بهمن زرین پور، علی اوسیوند، عیسی صفایی، عزیزالله هنرآموز و محمدتقی شریفی بازیگریان سریال «رعنا» بودند که بسیاری از آنها تاکنون همچنان در پروژه های داود میرباقری جزو بازیگران اصلی و ثابت محسوب می شوند و در آن دوران توانستند به واسطه حضور در این سریال موقعیت های خوبی را در عرصه تصویر به دست آورند.
جبار آذین منتقد چندی پیش در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، پیرامون این مجموعه گفته بود: «رعنا» تجربه نمایشی جدیدی برای داود میرباقری و تلویزیون بود. این مجموعه برگرفته از فضای اجتماعی و سیاسی آن دوران ساخت شد. رعنا جزو کارهای خوب و پرخاطره تلویزیون از یک کارگردان متبحر در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون سال‌های بعد کشور است. ساختار نمایشی خوب و شخصیت پردازی‌های اصولی، مقبول و دیالوگ‌های خوب از امتیازهای مجموعه «رعنا» بود و میرباقری را در تولید کارهای تلویزیون توانا و خوش فکر نشان داد. این در حالی است که استفاده از بازیگران تئاتری و معرفی یک چهره مستعد که بعدها در سینمای ایران به عنوان بازیگری قدرتمند و محترم شهرت یافت (رویا تیموریان) و بهره‌گیری از دکورهای تلویزیونی حجیم و مناسب، متن خوب و بازی‌های روان از ویژگی‌های «رعنا» محسوب می‌شود. تمام امتیازهای هنری و فنی «رعنا» آن را اثری دیدنی ساخته بود تا مضامین خوب را واگویه کند و از عشق‌ها، رشادت‌ها، مبارزه‌ها، آرمان‌ها، تلخی‌ها و شیرینی‌ها بگوید و چه خوب هم در آن سال‌های کم رونقی تلویزیون اینها گفته شد و همین‌ها «رعنا» را با تجربه اندوزی‌هایش در اذهان به یادگار گذاشت.
اما یکی از ویژگی های مهم و موثر سریال تلویزیونی «رعنا» موسیقی تیتراژ و متن این مجموعه داستانی به آهنگسازی شریف لطفی بود که به دلیل طراحی یک تیتراژ متفاوت که در آن دوران بدعتی جدید به حساب می آمد توانست یکی از مولفه های مهم در ماندگاری آن تا به امروز به حساب آید. آن هنگام که ابتدا تصویر گلچهره سجادیه به عنوان بازیگر اول سریال روی یک تصویرگرافیکی شبیه به الواح تاریخی نمایان می شود و پس از آن عبارت «رعنا» در قالب لوگوتایپی متفاوت به نمایش در می آید. فضایی که موسیقی نقش مکمل را ایفا می کند و چارچوبی را پیش روی مخاطب قرار می دهد که دربرگیرنده حس و حال متفاوتی است.
موسیقی که به واسطه توجه لطفی به عنوان یک آهنگساز مولف و کهنه کار موسیقی کشورمان که سوابق آکادمیک او در عرصه موسیقی معرف تجربه بالای اوست، تلاش کرده تا ضمن توجه به مولفه های موسیقی ایرانی و ارایه درستی از آفرینش و خلاقیت در این نوع موسیقی با به کارگیری روش های نوین برای در خدمت محتوای اثر بودن، موسیقی تیتراژ متفاوت و خلاقانه ای را ارایه دهد. موسیقی که داود میرباقری همواره روی موسیقی به عنوان یکی از نقاط عطف و تاثیرگذار آثارش به آن توجه دارد و می کوشد تا در هر پروژه اش از این مولفه به درست ترین و علمی ترین شکل ممکن استفاده کند. آن چنان که اگر نیم نگاهی به کارنامه فعالیت های او داشته باشیم متوجه چنین رسالتی می شویم که اغلب موسیقی هایش توانسته اند تبدیل به ماندگارترین ها شوند.
طبیعتا در ساخت چنین موسیقی که بتواند دربرگیرنده مولفه های درست و اصولی از موسیقی متن باشد این نوازندگان هستند که بعد از آهنگسازی و ملودی پردازی نقش مهمی را ایفا می کنند. مسیری که به واسطه حضور هنرمندانی چون ابراهیم لطفی نوازنده ویولن، عباس ظهیرالدینی نوازنده ویولنسل، فرشید حفظی فرد نوازنده ابوا، شریف لطفی و حسین میرزایی نوازنده هورن، عبدالنقی افشارنیا نوازنده نی، مهرداد دلنوازی و شهریار فریوسفی نوازندگان تار، فریبا اسدی و محمود علیقلی آواز، محمود منتظم صدیقی نوازنده سازهای ضربی و تعدادی دیگر توانست موسیقی درست و اصولی را به گوش شنیداری مخاطبان ارایه دهد.
گرچه در رسانه ها مصاحبه چندانی از شریف لطفی درباره ساخت موسیقی سریال «رعنا» منتشر نشده است اما این آهنگساز، نوازنده، پداگوژیست موسیقی و رهبر ارکستر که از او به عنوان بنیانگذار دانشکده موسیقی دانشگاه تهران هم یاد می شود، در برخی از گفت‌وگوهای رسانه ای خود درباره نحوه حضورش در آثار سینمایی و تلویزیونی به عنوان آهنگساز گفته بود: هروقت به من از سوی پروژه ای تصویری پیشنهاد آهنگسازی آن ارایه می شود، اول از دست اندرکاران پروژه می خواهم که بخش هایی از تصاویر فیلمبرداری شده خود ر ابه صورت نامنظم در اختیار من قرار دهند که ببینم نتایج محتوایی تصاویر در چه قالبی است و وقتی ببینم نتیجه عمل چیست و هم در کارگردانی و هم در بازیگری همه چیز در جایگاه خوبی قرار دارد کاملا خودم را در اختیار کارگردان می گذارم و هر آنچه را که لازم باشد انجام می دهم.
این آهنگساز که در ساخت آثارش همواره تلاش می کند تا هم نشینی اصولی بین موسیقی ایرانی و موسیقی کلاسیک فراهم سازد، در یکی از گفت‌وگوهای رسانه ای اش توضیح داده بود: بالاترین تکیه گاه موسیقی ایرانی، دستگاه های موسیقی ایرانی برای روش مندی آفرینش در این گونه موسیقایی است که به اعتقاد من باید در کنار توجه به این مولفه ها به مواردی چون منش و خصوصیت انسانی این موسیقی ها توجه کنیم. در این چارچوب من همواره تلاش می کنم تا هیچ وقت وارد مقوله سفارشی کار کردن نشوم چون باید در ابتدای هر کاری خودم آن تفکر موجود در سریال یا فیلم سینمایی را دوست داشته باشم که اگر چنین نباشید هرگز چنین کاری را انجام نمی دهم.
همین نگاه ایده آل شریف لطفی است که همواره او را به عنوان آهنگسازی گزیده کار در سینما و تلویزیون کشورمان معرفی کرده و در مقام یکی از موثرترین و علمی‌ترین آهنگسازان کشورمان معرفی کرده است. مسیری که می توان در آهنگسازی فیلم های «مادیان» به کارگردانی علی ژکان، «سامان» به کارگردانی احمد نیک آذر، «کنار برکه ها» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «دخترک کنار مرداب» به کارگردانی علی ژکان، «پرنده آهنین» به کارگردانی علی شاه حاتمی، «مسافران دره انار» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «آهوی وحشی» به کارگردانی حمید خیرالدین، «دو همسفر» به کارگردانی اصغر هاشمی، «سکوت کوهستان» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «عطر گل یاس» به کارگردانی بهمن زرین پور درک کرد.
چنین ساختاری در آهنگسازی آثار سینمایی و تلویزیونی مدت های زیادی است که در جریان تولیدات سینمایی و تلویزیونی کشورمان به واسطه عقب نشینی آهنگسازان پیشگام موسیقی کمتر دیده شده و فقط عده محدودی از هنرمندان هستند که تلاش می کنند در یک مسیر منطقی منطبق بر آموزه های دانشگاهی و تئوریک حوزه موسیقی به ویژه موسیقی دراماتیک حرکت کنند. فضایی که به نظر می آید می بایست از تجربیات شریف لطفی و هم نسلانش بیشتر از اینها استفاده کرد تا بتوانیم دوباره به دوران باشکوه موسیقی فیلم و تیتراژ دهه ۶۰ با همان امکانات ناچیز و محدود برگردیم.
کد خبر 6094445
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟